تصور رایجی در میان مردم وجود دارد که رابیتس (Expanded Metal یا Lath) یک نوع سقف کاذب است؛ اما در حقیقت این اصطلاح، خودش یکی از مراحل اجرای سقف کاذب است و پیش از گچ کاری پایانی انجام می‌شود. اجرای این مرحله در مواقعی صورت می‌گیرد که قصد داشته باشید لایه‌ی آکوستیک سقف کاذب را بپوشانید و حجم‌های زیبایی را به صورت گچ کاری روی سقف داشته باشید. رابیتس یکی از پرکاربردترین و رایج‌ترین مراحل اجرای سقف کاذب است و در بسیاری از ساختمان‌ها کار می‌شود. در این مطلب قصد داریم تا شما را کمی با رابیتس و مراحل اجرای آن آشنا کنیم.
اصلا رابیتس چیست؟
رابیتس به توری‌های فولادی مشبکی گفته می‌شود که پیش از گچ‌کاری نهایی و به منظور زیرسازی اجرا می‌شوند. توری‌های رابیتس با مفتول یا سیم‌های مخصوص رابیتس بندی به شبکه‌ی فرعی متصل می‌شوند. البته جهت ثابت نگه داشتن آن‌ها میله‌های افقی و عمودی هم روی سقف ضروری هستند. در صورتی که سطح زیرین رابیتس از جنس چوب باشد، از میخ یا منگنه برای محکم کردن توری فلزی به آن استفاده می‌شود. رابیتس این امکان را فراهم می‌کند تا سطح زیرین آن را به خوبی بپوشانید و جذابیت اصلی آن برای کسانی که به سراغش می‌روند، اجرای طرح‌های زیبا روی سقف است. سرعت اجرای رابیتس زیاد است و مصالح مورد نیاز آن هم خیلی راحت پیدا می‌شوند و کاملا در دسترس هستند. اگرچه مدت‌ها است که از رابیتس در ساختمان سازی استفاده می‌شود و شاید معایبی مثل مصرف زیاد گچ و وزن بالا هم داشته باشد، اما هنوز هم در بسیاری از موقعیت‌ها و مکان‌ها انتخاب اول است. ویژگی مهم رابیتس این است که اکثر ملات‌ها خیلی راحت به آن می‌چسبند و ترک نمی‌خورند. رابیتس‌ها در دو نوع مسطح و برجسته وجود دارند و به کمک آن می‌توانید هر طرحی که بخواهید را روی سقف اجرا کنید.
مراحل رابیتس بندی
متدوال‌ترین روش برای اجرای رابیتس (رابیتس بندی)، یک روش ۳ مرحله‌ای است:
مرحله‌ی اول: نصب میلگردهای آویز
این میلگردها یا از پیش درون سقف اصلی دفن شده‌اند یا اینکه در زمان رابیتس بندی به سقف یا تیرآهن‌های آن جوش داده می‌شوند. وظیفه‌ی اصلی میلگردها این است که بار اصلی سقف کاذب را تحمل کنند. میلگردهای از پیش دفن شده در سقف، قبل از اجرای سقف صلب در محل پیش‌بینی می‌شوند تا هنگام اجرای رابیتس، قسمتی از میلگردها از سقف بیرون بزند و رابیتس روی آن‌ها سوار شود. این میلگردها در مراحل بعدی خم می‌شوند و در فرایند جوشکاری به میلگردهای دیگر اتصال پیدا می‌کنند.
فاصله‌ی قرار گرفتن میلگردها در کنار هم از اهمیت بالایی برخوردار است و نباید از ۶۰ سانتی‌متر بیشتر باشد. این فاصله در سقف‌های سنگین و دارای طرح‌های خاص حدود ۳۰ سانتی‌متر است.
مرحله‌ی دوم: نصب توری رابیتس
در این مرحله، توری‌ها رابیتس روی میلگردها قرار می‌گیرند و محکم می‌شوند. ورقه‌های توری‌شکل رابیتس معمولا بر اساس تعدا پل‌هایی که دارند (۹، ۱۱، ۱۳ و…) تقسیم‌بندی می‌شوند. جنس رابیتس از فولاد است تا به راحتی امکان جوش‌پذیری داشته باشد. همچنین این نکته را نباید فراموش کرد که برای جلوگیری از شکم ندادن گچ باید از رابیتسی با تعداد پل بیشتر و وزن سنگین‌تر استفاده کرد. به جای جوشکاری می‌توانید از مفتول‌های گالوانیزه‌ای که به سیم رابیتس بندی هم معروف هستند هم استفاده کنید. سیم رابیتس بندی کمک می‌کند تا توری فولادی به زیرسازی انجام شده در مرحله‌ی اول وصل شود.
با وجود اینکه تنوع این محصول در بازار مصالح ساختمانی بسیار زیاد است، استاندارد خاصی در تهیه‌ی رابیتس وجود ندارد و نمی‌توان گفت یک نوع آن از انواع دیگر بهتر است. تنها نکته‌ی قابل توجه در انتخاب رابیتس این است که نوع این ورقه فولادی باید با توجه به فاصله‌ی میلگردها از هم انجام شود.
اگر فاصله‌ی میلگردها زیاد باشد، بهتر است رابیتسی سنگین‌تر و با تعداد پل‌های بیشتر بخرید تا مشکلی در مرحله‌ی گچ‌کاری به وجود نیاید.
گچ کاری، آخرین مرحله از رابیتس بندی سقف است.
مرحله‌ی سوم: گچ کاری
مرحله‌ی سوم که در واقع مرحله‌ی پایانی هم هست، پس از نصب رابیتس انجام می‌شود. در این مرحله از کار، روی توری فلزی با استفاده از گچ پر می‌شود و سطح یکدست و سفیدی به وجود می‌آید. معمولا مرحله‌ی گچ‌کاری را چندین بار تکرار می‌کنند تا لایه‌ی گچ به خوبی توری رابیتس را بپوشاند و طرح‌های دلخواه کارفرما به وجود بیاید.
منبع: وبسایت کبال
