امروزه بعد از گذشتن قرن‌ها از آن زمان و با پیدایش و گسترش جوامع و ملل مختلف و شکل‌گیری شهرهای بزرگ همچنان نقش کردن بر دیوار خانه (شهر) ادامه دارد. نقاشی دیواری شهری سابقه‌ای طولانی در تاریخ دارد. از نزدیک به ۴۰ هزار سال پیش تا پایان دوره غارنشینی انسان‌های نخستین، خاطراتشان و یا آرزوهایشان را بر دیوارها و سقف غارها حک می‌کردند. و با زبان تصویر روایتگر روحیات و اتفاقات گذشته بودند.
نقش‌هایی که هم روایتگرند و هم هنرمندانه. در ایران نیز کشیدن تصویر بر دیوارها سابقه‌ای طولانی دارد. از حجاری‌های به جای مانده بر دیوارهای سنگی کاخ‌ها، نقاشی‌ها و کاشیکاری‌های زمان صفویه و قاجاریه تا نقاشی‌ها بر نماهای شهری امروز. دیوارهای شهر تهران هم از سال‌ها پیش فرصت بوده برای هنرنمایی.
دیوار نگاری شهری
در حالی که سال هاست بسیاری از کلانشهرهای دنیا از نقاشی های دیواری برای بهبود سیما و منظر شهری بهره برده اند و حتی در شهرهایی مانند لندن، پاریس و رم، نقاشی دیواری به یکی از جاذبه های مهم توریستی تبدیل شده است، بحث نقاشی دیواری دیر به فضای شهری ما راه یافت ، اما در چند سال اخیر مسوولان سازمان زیباسازی با اهمیت بیشتربه نقاشی های دیواری بر بهبود سیما و منظر شهری توجه خاص داشته واجرای آنرا در سطح خیابان ها بعنوان یکی از طرح های اولویت دار به طور جدی در دستور کار خود قرار داده اند./ نقاشی ساختمان
دیوارهای سنگی غارها جایشان را به جداره‌ها و نماهای شـهری داده‌اند. این سطوح وسیع و پرمخاطب٬ همچون بوم بزرگ نقاشی٬ هم می‌توانند وسیله‌ای باشند برای هنرنمایی و هم دفترخاطراتی گشوده از شهر و رویدادهایش طی دوره‌های مختلف.
