راهنمای نقاشی ساختمان و خانه

نقاشی ساختمان شاید آنطورها که فکر می کنید آسان نباشد و مشکلاتی در میانه راه برایتان پیش بیاید. پس نیاز است راهنمای نقاشی ساختمان و خانه را به دقت بخوانید تا بتوانید راه حل ها را پیش بینی کنید.

موارد مقدماتی
این امر می تواند تقریباً گیج کننده باشد و در نتیجه بسیاری از افراد بسادگی مبنای تصمیم خود را بر قیمت گذاشته و ارزانترین رنگی را بتوانند میخرند تا بفهمند که نیاز به نقاشی و بارها روکشی مجدد دارند چرا که از رنگ ارزان برای پوشش استفاده کردهاند.

در این مقاله درباره مبناهای رنگ در نقاشی ساختمان  سخن خواهیم گفت: رنگ چیست؟ چه نواعی از رنگ وجود دارد؟ از کدام نوع در کجا استفاده کنیم و چگونه براقی صحیح را انتخاب کنیم؟

رنگ چیست؟
رنگ ترکیبی از ۴ ماده ی اساسی ست: رنگدانه, رزین, حلال و مواد افزودنی. رنگدانه رنگ , رزین رنگ پایه یا چسب است. حلال حاملیست که رنگ را آبکی نموده و به محض خشک شدن رنگ تبخیر میشود. مواد افزودنی ویژگیهای عملکرد خاصی مانند خواص جلوگیری از لکه یا قارچ کشی را فراهم میکند.

رنگهای ارزان نسبت به رنگهای بهتر درصد بیشتری حلال در هر حجم دارند. در نتیجه تا حدود ۵۰ رنگدانه و رزین کمتری در یک گالن رنگ ارزان میتواند وجود داشته باشد.

این بدان معناست که بیشتر آنچه که در رنگ ارزان استفاده میکنید حلال است (آب یا الکل های معدنی) که بسرعت تبخیر شده و رنگدانهی اندکی در پشت آن باقی میماند. این علت آن است که چرا مجبور میشوید تا ۴ بار سطح را با رنگ کم کیفیت پوشش دهید تا رنگدانهی کافی برای پوشش رنگ زیرین باقی بماند.

بنابراین از متخصصینی یاد بگیرید که برای زمانشان ارزش قایلند: بهترین رنگ در دسترستان را بخرید و از رنگ کردن بیش از دو بار خودداری کنید. به دنبال تولیدکنندگان با شهرت خوب باشید و نام برند را در جستجوی محصولات شامل ۴۵٪ رنگدانه و رزین در هر حجم بررسی کنید.

انواع رنگ پایه روغنی و پایه آب
اساساً همه رنگها در دو دسته حلال قرار میگیرند که نوع آنها را تعریف می کند: پایه آب و پایه روغن. رنگ پایه آب در واقع حاوی آب بعنوان حلال است اما برای گمراه کردن افراد عمدتاً “پلاستیکی” خوانده می شود هر چند اصلاً محتوی پلاستیک نیست. بسیاری از رنپهای پایه آب با آکریلیک ساخته می شوند و ممکن است “پلاستیکی آکریلیک” نامیده شوند. برچسب “رنگ پایه روغن” نیز در واقع گمراه کننده است چرا که در واقع با روغن ساخته نشده و دارای الکل های معدنی (که بعنوان تینر رنگ هم شناخته شده اند) یا رزین آلکید بعنوان حلال است. آلکید را میتوان را الکل های معدنی و رنگ روغن را با آب رقیق کرد. اگردر فروشگاه رنگ از اصطلاحات رنگ پلاستیکی, یا آلکید یا رنگ پایه روغن استفاده کنید, منظورتان را می فهمند.

رنگ پایه آب (پلاستیک)
رنگ پلاستیکی به دلایل متعددی رایج ترین نوع رنگ برای استفادهی خانگیست:

با آب و صابون تمیز میشود.
با محیط زیست دوست است؛ معمولاً VOC (ترکیبات ارگانیک فرار) کمتری دارد.
عملکرد عالی
انعطافپذیر باقی مانده و حرکت مقاوم دارد
می تواند از رطبت و کپک جلوگیری کند
بسرعت خشک میشود
با براقیتها و رنگ های بسیاری در دسترس است
در هر کاربرد منزل از قسمتهای بیرونی گرفته تا دیوارهای داخلی و کارهای چوبی می توانید از رنگ پایه آب استفاده کنید

رنگ آلکید
رنگ الکید بطور رایج در کاربردهای نقاشی منزل بکار نمی رود. زمانی این رنگها به سبب آسانی در تمیزکاری, داشتن براقیت بیشتر و ماندگاری بیشتر نسبت به اولین رنگ های پلاستیکی,  برای حمام و دیگر قسمتهای “خیس” مناسب بودند. این امر دیگر درست نیست چرا که امروزه رنگهای پلاستیکی با رنگهای آلکیدی برابری کرده و گاهاً نیز نسبت به آنها عملکرد بهتری دارند.

رنگهای آلکیدی هنگام استفاده در منزل عمدتاً برای نواحی در معرض فرسایش سنگین یا مناطق تحت تاثیر نگه داشته میشوند. این نواحی شامل کف و گاهی کابینتها است. دیگر مزیت آلکید آن است که طمان بیشتری نسبت به رنگهای پلاستیکی طول میکشد تا خشک شود بنابراین ضربههای فرچه را بخوبی نشان نمیدهد که این مزیت در رنگ آمیزی کارهای چوبی و کابینت دیده میشود.

برخی معایب رنگهای آلکیدی عبارت است از: 

معمولاً گرانتر از رنگهای پلاستیکی هستند.
در زمان خشک شدن بوی شدیدی داشته و معمولاً VOCهای (ترکیبات ارگانیک فرار ) بیشتری دارند.
نیازمند تمیزکاری با حلالهای شیمیایی ست ( الکل های معدنییا تینر رنگ)
برخی کشورها استفاده از این نوع رنگ را به سبب مواد خطرناکی که در جریان فاضلاب ایجاد می کند محدود کرده اند
مورد دیگر در انتخاب صحیح رنگ عاملیست که براقیت رنگ نامیده میشود. براقیت رنگ به میزان درخشش سطح رنگ خشک شده اشاره دارد. ۴ براقیت پایه وجود دارد:

مسطح
پوست تخم مرغی یا اطلسی
نیمه براق
براق

سطوح مسطح کمترین میزان براقیت را دارند. مزایای آن عبارت است از اینکه رنگ اشتباهات را بخوبی پنهان کرده و سطح رنگ شده , درخشش خیلی کمی را ایجاد میکند. ایراد بعدی آن است که این رنگ خیلی قابل شستشو نیست. اگر با یک اسفنج خیس روی سطح بکشید, ممکن است رنگ روی اسفنج جمع شود. به این دلایل رنگ مسطح عمدتاً تنها بر روی سقف خانه ها مورد استفاده قرار میگیرد.

رنگ پوست تخم مرغی براقیت متوسطی دارد بطوریکه اشتباهات را تا حدودی مخفی نموده و درخشش نسبتاً کمی را ایجاد میکند. تا حدودی قابل شستشو هم هست. این ویژگی ها از آن انتخابی معیار برای همهی دیوارههای مناطق نشیمن ایجاد کرده (یعنی همه جا به جز آشپزخانه و حمام).

اطلسی مانند پوست تخم مرغی است و گاهی برای بالا بردن براقیت استفاده می شود. برخی تولید کنندگان اطلسی را بجای پوست تخم مرغی و برخی هر دو را پیشنهاد می کنند.

رنگ نیمه براق در آشپزخانه ها, حمام ها, رختشویخانه ها و مناطق مشابهی مورد استفاده قرار میگیرد که به قابلیت شستشوی بالا و رنگ براقتر مقاوم به رطوبت نیاز دارند. استفاده از رنگ پوست تخم مرغی یا اطلسی در نواحی که سطح را خشک نگه میدارند نیز مورد تایید است اما رنگ نیمه براق بطور کلی گزینه ی بهتریست.

رنگ براق به سبب سخت بودن و قابلیت شستشوی بالا در چارچوبها, دربها و کابینتها مورد استفاده است. این رنگ مقدار زیادی نور را منعکس میکند که باعث میشود این عناصر کوچک اما جزیی , رنگی بنظر برسند.

نقاشی روی رنگ پایه روغن: آیا میتوانید چنین کاری انجام دهید؟
با کاملاً خارج از مبحث رنگ روغن , این سوال مهم اما نادر پیش میآید که آیا میتوانید با رنگ پلاستیکی روی رنگ پایه روغن , نقاشی کنید. اگر خانه به قدر کافی قدیمی باشد, این امر اجتناب ناپذیر است که حداقل در برخی قسمتها رنگ پایه روغن خواهد داشت. اما خانههای این چنینی در حال کم شدن هستند چرا که بیشتر صاحب خانه ها روی سطوح رنگ روغنی را نقاشی میکنند.

نتیجه نهایی
رنگ پلاستیکی را میتوان بر روی رنگ روغن بکار برد. هیچ چیز جبری در مواد رنگ روغن وجود ندارد که مانع از لایه اضافی رنگ پلاستیکی شود. سطح باید به درستی آماده شود. سطوح براق لایه دوم رنگ را بخوبی نمی پذیرند.

آماده سازی شامل تمیزکاری عمیق, سمبادهزنی و خشک کردن با یک دستمال تمیز است. پیش از رنگ پلاستیکی از آستر استفاده کنید. اگر چه این نکته برای بیشتر کارهای نقاشی توصیه میشود اما برای این مورد الزامی ست. رنگ پایه روغن نمیتواند روی رنگ پلاستیکی مورد استفاده قرار گیرد. اگر لایه های متعددی (۵ یا بیشتر) از رنگ روغنی دارید, در ابتدا جدا کردن رنگ را مدنظر قرار دهید.

اگر این کارها را بر روی سطوح بیرونی انجام دهید, کاربرد روی سطوح داخلی برایتان جذابتر از سطوح بیرونی خواهد بود.

رنگ روغنی برای کجاست؟
سطوح کلیدی مانند بدنه ی دربها, چارچوب پنجره و  کابینت  های  آشپزخانه  عمدتاً با رنگ روغنی (آلکید) پوشانده می شدند. از آنجا که این سطوح بسیار حساس در معرض فرسایش و پوسیدگی قرار دارند , زمانی فرا خواهد رسید که باید آنها را مجدداً رنگ کنید.

دلیل بسیار خوبی برای استفاده از رنگ روغنی وجود دارد. براحتی مسطح شده و هیچ جای فرچه, فاصله, حباب یا فرورفتگی را باقی نمیگذارد. نگهداری چارچوب پنجره یا بدنه در که با رنگ روغن سفید نقاشی شده اند بعنوان قطعه ای در موزه دلپذیر است: به صافی شیشه و به سختی صخره. نکته ی جانبی اینکه رنگ روغن بطور کامل منع نشده است و میتوانید به لحاظ فنی آن را در مقدار کمتر و یک چهارم بخرید. اما اگر به مغازهی رنگ فروشی یا لوازم منزل مراجعه کنید متوجه میشوید که خرید رنگ روغن دشوار است.

برای بسیاری از فروشگاهها ارزش چندانی ندارد که یک چهارم محصولی را نگه دارند , آن هم محصولی که بسیاری از صاحب خانه ها از استفاده آن خودداری میکنند.

یک علت: محتوی ارگانیک فرار (VOC)
زمانی که رنگ روغن خشک میشود , مقداری از این ترکیبات را منتشر میکند که برای محیط زیست مضر هستند. صاحبخانه ها در سطح فردی غالباً رنگ روغن را دوست ندارند چون فرایند تمیز کردن آن دشوار است ( یک الکل باید استفاده شود و نه آب).

چگونگی آماده سازی سطح برای کار پلاستیک روی روغن
برای از بین بردن صیقل, سطح را بسابید.
برای توسعه قابلیت چسبندگی, سطح لایه ی رنگ روغن را با کاغذ سمباده ماسهای ظریف بسایید. این کار در اولین پوشش رنگ روغن کمتر از این واقعیت مورد نیاز است که این رنگی روی رنگ است. حتی زمان استفاده از انواع مشابه رنگ, هرگز به چسبندگی خوبی به اندازهی رنگ آمیزی روی چوب آستردار دست نخواهید یافت. هدف از بین بردن درخشش یا براقیت سطح. براقیت تا زمانیکه کثیف باشدع رقیب چسبندگی رنگ است. رنگهای رقیق را در یک ابزار ۵ کاره یا چاقوی بتونه کاری بریزید. آن را با بتونهی چوبی یا پرکنندهی چوبی پر کنید.

رطوبت را از بین ببرید تا از قارچ و کپک و کثیفی جلوگیری شود
لایه های آشکار نشده گرد و غبار و کثیفی میتواند در راستای قابلیت چسبندگی رنگ باشد. اگر چه میتوانید گاهی در تمیزکاری کارهای پلاستیک روی پلاستیک “تقلب” کنید اما این کار متفاوت بوده و به تمیزکاری عمیق نیاز دارد. به ایجاد زمان خشک کردن در پروژه تان نیاز خواهید داشت. پس از سمباده زنی از یک دستمال مرطوب (و نه خیس) برای تمیز کردن سطح استفاده کنید. برای بهبود تمیزکاری, TSP (تری سدیم فسفات) را به آب بیافزایید. TSP یک پودر سفید غیرسمی ست که در بیشتر فروشگاه های لوازم خانگی و سخت افزار موجود است.

سطح خشک را تمیز کنید تا آخرین لکه های گرد و غبار از بین برود.
از پارچهی چسبنده برای تمیز کردن ملایم سطح استفاده کنید. پارچه چسبنده یک محصول ارزان و ساده است که از توری نازک آغشته به موم عسل ساخته شده است. سطح چسبناک آن برای پاک کردن آخرین آثار پرد و غبار عالیست. کاربرد آن با فشار زیاد موجب برجای ماندن موم بر سطح میشود که جدا کردن آن دشوار است.

منبع: سنجاق