شهر موجودی زنده است و مانند هر موجود زنده دیگری هر روز با مسائل و نیازهای جدید روبرو است. مدیریت واحد و یکپارچه شهری امروزه لازمه بقا و توسعه و حیات شهر به شمار میرود.
متاسفانه مدیریت شهری به دلایل مختلف از جمله ضعف اساسی در درک درست آن از سوی مردم و مسئولین با نابسامانی ها و ناهماهنگی های زیادی روبروست.
اداره شهری در ایران نه تنها به هدف کلان مدیریت شهری که همانا تقویت فرایند توسعه پایدار شهری است نزدیک نشده در بسیاری موارد حتی به اهداف خرد خود نظیر حفاظت فیزیکی و کالبدی شهر نیز ناکام مانده است.
امور اداره شهری مانند تهران توسط تعداد بیشماری از سازمان ها و نهاد ها انجام می شود .
شهرداری، نیروی انتظامی ، آب وفاضلاب، برق ، بهزیستی ،بهداشت ودرمان نمونه ای از آنهاست که در بسیاری از موارد عملکرد جزیره ای آنها باعث اختلالات بیشتر در اداره بهینه شهر شده و میشود.
در اداره یکپارچه شهری سازمان ها و نهادهای متفاوتی مسائل و نیازهای شهر را پوشش می دهند ولی تفاوت در اینجاست که در مدیریت یکپارچه برنامه ریزی شهری با توجه به مقتضیات شرایط و نیازهای شهر، چشم انداز و اهداف خود را در راستای این اهداف تنظیم واجرا می کنند.
