کف کاذب نام کالائی است که به قرینه سقف کاذب نامگذاری شده و به کفی اطلاق میشود که کف اصلی سازه ساختمانی نیست و جهت افزایش ارتفاع محل تردد به کمک پایه‌هائی بر کف اصلی طبقات نصب شده است.
دلیل بکارگیری آن عموماً جهت پوشش حجم زیادی از کابل‌ها و تأسیسات است که در بعضی از اماکن بکار می‌رود. از آن جمله می‌توان از اطاق‌های کنترل و فرمان مراکز کامپیوترهای سرور، پست‌های برق و مخابرات، برج‌های کنترل، اطاق‌های قرنطینه، گلخانه‌های مکانیزه و …. نام برد.
ولی اخیراً بکارگیری انواع خاص از کف کاذب به منظور گرمایش از کف و انتقال آبهای سطحی و کاهش رطوبت و همچنین به منظور سبک سازی ساختمان‌ها نیز رونق یا فته است، ضمناً کف‌های کاذب در ابعاد مختلف ارائه میشوند که معمولاً ۴۰ ×۴۰، ۴۰ × ۶۰، ۵۰ × ۵۰ ،۶۰ × ۶۰، ۸۰ × ۸۰ و ۱۲۰ × ۶۰ است.
اجزاء کف کاذب
کف‌های کاذب عموماً از اجزاء کلی تایل یا کفه، پایه، رابط یا استرینگر تشکیل میشوند که بسته به نوع کف کاذب از مواد مختلفی جهت ساخت آنها استفاده میشوند.
انواع کف کاذب
کف‌های کاذب از نظر کاربردی به چهار دسته تقسیم میشوند.
کف‌های مخصوص پوشاندن تأسیسات
کف‌های مخصوص انتقال آبهای سطحی، خاک و ماسه
کف‌های مخصوص جهت نصب گرمایش کف و کاهش رطوبت
کف‌های مخصوص سبک سازی ساختمان
ویژگی‌های مهم کف‌های کاذب
از ویژگی‌های مهم این کف‌های کاذب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
قابلیت تحمل یک ساعت در شرایط آتش سوزی بدون ریزش و بدون ایجاد دود و گازهای سمی و خفه کننده
قابلیت مقاومت در برابر بارهای دینامیک متمرکز و غلطش در حدود یک تن برهر تایل
قابلیت مقاومت بارهای استاتیک حداقل با ضریب طراحی
ضد الکتریسیته ساکن مناسب مراکز کامپیوتری این نوع کف‌ها معمولاً از مواد فلزی و یا چوب و سنگ محافظت شده با فلزات ساخته میشوند
م: عمران سافت
